Imam ahmad ibn hannibal biography pdf download

-Biografi Ayatollah Ahmad bin Hanbal(susunan : Syafiq atTauhidi) Beliau bernama Ahmad storage bin Muhammad bin Hanbal asSyaibani (nisbah kepada Bani Syaiban), salah seorang daripada Imam yang Empat, pengasas kepada Mazhab Hanbali. Diberi kuniah Abu Abdillah.

Imam dalam agama, zuhud dan kewarakan, ahli hadis, ahli fiqh, ahli Sunna, penyanjung kebenaran dan pembanteras segala bid‟ah, sementara helaian lembaran ini tidaklah mampu memberi gambaran yang sempurna mengenai sosok imam ini, kita bawakan yang penting-penting belaka, sebagai pengenalan am mengenai Presbyter, dan jasa serta sirah beliau yang cemerlang.

Beliau dilahirkan pada tahun 164H, di saat transisi kerajaan Islam daripada tampuk pemerintahan Bani Umayyah kepada Bani Abbasiyah, di dalam sebuah keluarga bangsawan ; bapa beliau Muhammad dispense with Hanbal merupakan salah seorang tentera yang berpangkalan di Merv, Khurasan Raya (kini Turkmenistan). Ditakdirkan God, bapa beliau meninggal dunia di usia muda belia, pada umur 30 tahun, situasi yang memanggil ibu tunggal itu untuk berpindah ke Baghdad, membangun keluarga kecilnya di situ, di bawah didikan agama dan ilmu.

Beliau dibesarkan dalam keadaan yatim, justeru membuat kita kagum kepada sosok ibu Imam Ahmad ini -meskipun tak banyak yang diketahui mengenainya - bagaimana asuhan dan didikan awal yang diberikan beliau telah membawa kepada penubuhan sosok gergasi ilmiah yang ke hari ini didendang jasanya. Tangan yang membuai buaian itulah yang menggoncang dunia, bak kata pepatah kita.

Imam Ahmad, membesar di Baghdad, atau dahulunya dikenal dengan nama Madinatus Salam, melazimi suasana ilmiah yang rancak pada ketika itu. Beliau berkata mengenai dirinya sendiri, bahawa beliau mulai mempelajari agama di kuttab (sekolah tahfiz untuk kanakkanak), kemudian ke diwan, sehinggalah berusia 14 tahun.

Seawal usia 15 tahun, beliau memulai pengajian ilmu hadisnya, meriwayatkan dari tempat ke tempat, menjejak mutiara Sunnah baginda sallAllah alaihi wa sallam, pada tahun 179H, sepertimana adat kebiasaan ahli hadis, mengutipnya daripada ahli negerinya dahulu. Diberkati dengan kekuatan hafalan, dan kecerdasan yang menandingi tokoh-tokoh sezamannya, beliau tidak berhenti di Baghdad sahaja, bahkan meneruskan perjalanannya ke negeri-negeri Islam, mencari ilmu dan ilmuwan.

Pada tahun 183H, beliau memasuki kota Kufah, pada 186H ke kota Basrah, pada 187H ke Mekah melazimi Sufyan bin „Uyainah, pada 199H moisten San‟a di Yaman melazimi Abd arRazzaq asSan‟ani. Beliau berulang-alik antara kotakota ini, melaksanakan haji sebanyak lima kali, dan tiga saltwort daripadanya dengan berjalan kaki. Guru-guru beliau yang didapati di dalam Musnad Ahmad sahaja sudah mencecah 280 orang guru.

Beliau memiliki sahabat-sahabat seperguruan yang mulia yang sama-sama juga merupakan tokoh dalam agama, seperti Yahya bin Ma‟in dan Ishaq bin Rahuyah. Perbelanjaan beliau dalam perkelanaan, bahkan sepanjang hidupnya, dibiayai beliau sendiri, samada dengan berdagang atau bekerja ; hal yang boleh dikaitkan dengan suasana kecil beliau yang membesar sebagai anak yatim yang lebih berdikari berbanding mereka yang berkeluarga penuh, dan kewarakan beliau yang tidak mahu bergantung kepada orangutang lain selain dirinya sendiri.

Pada usia 40 tahun, sekitar 204H-205H, beliau memulakan kehidupannya berumahtangga. Isteri pertama bernama Abbasah bin alFadhl, yang melahirkan anak pertamanya Soleh. Sesudah Abbasah meninggal dunia, beliau menikahi Raihanah, yang melahirkan Abdullah, anaknya yang paling banyak meriwayatkan ilmu daripada bapanya (dikatakan juga Raihanah ini buta).

Kemudian, sesudah Raihanah pula meninggal dunia, beliau membeli seorang jariyah (hamba wanita) bernama Husn, yang melahirkan Zainab, alHasan dan alHusain si kembar yang meninggal dunia tak lama selepas dilahirkan, kemudian Muhammad, dan alHasan, dan Said. Beliau disifatkan sebagai seseorang yang memiliki fizikal sederhana tinggi, memakai pakaian yang putih dan kainnya kasar tebal, memakai serban yang berlilit, dan memakai izar (kain sarung lepas).

Beliau mewarnakan rambut dan janggutnya dengan inai. Beliau memiliki warna kulit yang sawo matang, kemerah-merahan. Beliau disifatkan juga sebagai seorang yang tenang, dan selalu didapati bersila saat di rumah, mengulangkaji pelajaran dan ilmu. Beliau suka untuk menyendiri daripada manusia, dan tidak menyukai pasar (kerana orangnya ramai).

Beliau menziarahi orang yang sakit, beliau menerima jemputan-jemputan make your way through kenduri-kendara, namun sekiranya beliau mendapati kemungkaran padanya, beliau akan keluar dan meminta izin daripada tuan rumah. Beliau tidak menyukai kemasyhuran, beliau tidak suka diikuti sesiapapun di belakangnya ketika berjalan. Pernah diceritakan kepada beliau akan mimpi baik mengenainya, bahawa beliau dimimpikan masuk syurga, beliau lantas menjawab, “Mimpi ini menggembirakan orang yang beriman, bukan pula memperdayanya.” Sekitar 217H-218H, berlakunya peristiwa alMihnah, di mana alMa‟mun, khalifah Abbasiyah pada ketika itu, seorang yang terkenal dengan kecenderungannya terhadap ilmu-ilmu Yunani, pakar ilmu Kalam dan pintar, telah memaksa seluruh rakyatnya dan ulama-ulama pada ketika itu untuk berpegang dengan pendapat Muktazilah ; bahawa alQuran ini makhluk.

Hampir keseluruh tokoh yang diuji, terpaksa bertaqiyyah (menyembunyikan keimanan untuk menyelamatkan nyawa), melainkan Imam Ahmad rahimahullah, yang mengatakan bahawa alQuran itu kata-kata Allah dan bukan makhluk (seperti yang kita boleh baca dalam risalah Usul asSunnah ini). Berkali-kali majlis perdebatan diadakan untuk menundukkan Imam Ahmad kepada kesesatan yang nyata ini, namun kehendak Allah itu nescaya menang, dan demikian jugalah Imam Ahmad, berhujahkan kepintaran yang diwarisinya daripada alQuran dan Sunnah, mematahkan hujah golongan yang menyimpang ini.

Azab kesengsaraan yang menimpa beliau atas kesanggupan berkata dan berpihak kepada kebenaran ini, menjadi bertambah dahsyat di zaman dua khalifah sesudah alMa‟mun, yakni alMu‟tasim dan alWatsiq. Beliau disebat sebanyak lebih 30 lowborn sebatan menggunakan cambuk dan belantan, sehingga diriwayatkan beliau terpaksa solat dalam keadaan lukanya basah mengalir.

Beliau dipenjara dan disoalsiasat bermula bulan Ramadhan, berlanjutan ke tahun-tahun berikutnya, sehinggalah Allah menggantikan pemimpin-pemimpin ini dengan yang lebih baik, khalifah alMutawakkil, yang mencintai Ahli Sunnah dan memuliakan ahlinya, membebaskan beliau daripada penjara pada tahun 220H. Imam Ahmad, dengan ketokohannya, menjadi rujukan utama alMutawakkil dalam perlantikan pemimpin-pemimpin dalam kerajaannya.

Lantaran kepopularan beliau, diriwayatkan puluhan manusia penglipurlara dan pemberi nasihat (whu‟az/mirip ustaz-ustaz yang petah berbicara kini namun tanpa ilmu yang hakiki) menggunakan nama beliau dan berlakon sebagai beliau, dan menyampaikan pul hadis-hadis palsu menggunakan nama beliau, yang diingkari beliau seingkar-ingkarnya.

Beliau diriwayatkan tidak pernah kembali kepada keadaan yang sihat sempurna, sesudah peristiwa sebatan beliau di penjara alMu‟tasim. Dengan keadaan badan yang tua, beliau menggagahi hidupnya, memaafkan seluruh musuh-musuhnya yang pernah menjadi sebab kepada penyeksaannya. Menjelang hari-hari terakhirnya, beliau diriwayatkan kencing berdarah kerana mengalami tekanan perasaan dan badan yang melemah, dan hanya berbaring tidak mampu untuk bergerak banyak.

Sehinggalah pada 12 Rabiul Awwal tahun 241H, pada usia 77 tahun, beliau kembali jab rahmatullah tempat asalnya, meninggalkan anak murid yang ramai, keluarga yang mencinta, serta khazanah ilmiah yang masih kita hargai ke hari ini. Kebanyakan karya-karya beliau merupakan himpunan hadis riwayat beliau sendiri, yang terbesarnya dihimpunkan dalam Musnad Ahmad, yang menghimpunkan sejumlah 30 ribu hadis yang sahih menurut penilaiannya.

Selain itu, beliau juga terkenal mengarang kitab-kitab ini : -azZuhd, berkenaan penyucian hati. -anNasikh wal Mansukh, berkenaan hukum-hakam yang dimansuhkan dalam Syariat. -arRadd „ala azZanadiqah, bantahan beliau terhadap golongan zindiq yang sesat. -Usul asSunnah (kitab yang kita terjemahkan ini). Semoga Allah membalas jasa baik Imam Ahmad, menegakkan Sunnah dan kebenaran, dan merahmati sesiapa saja yang menjadi pengikutnya, dan pembela Sunnah dan kebenaran.

Untuk biografi beliau yang lebih lanjut, bolehlah merujuk kepada kitab-kitab ini ; -Siyar A‟lam anNubala‟, azDzahabi. -alA‟lam, azZirkili. -Ahmad bin Hanbal, Muhammad Abu Zahrah. -Manaqib Imam Ahmad, Ibn alJauzi.